Bimber z ryżu jest jednym z rodzajów destylatów zbożowych, które wraz z tymi na bazie owoców uważane są za alkohol najwyższej jakości i najsmaczniejszy. Ale by móc otrzymać doskonałe wino lub bimber z ryżu, podczas przygotowywania zacieru ryżowego, trzeba mieć na uwadze kilka zasad, w przeciwnym razie bimber nawet po tygodniach fermentacji może nie spełniać naszych oczekiwań. Po przeczytaniu tego tekstu będziesz wiedział, czym charakteryzuje się bimber z ryżu oraz jak wygląda proces fermentacji i destylacji bimbru.

Zacier z ryżu – co to jest?

Na samym początku warto podkreślić, że bimbru z ryżu nie należy utożsamiać z tradycyjnym japońskim sake. Choć w obu trunkach występuje ryż, to jednak sake wymaga specjalnych drożdży na bazie pleśni (tak zwanych „koji”). Poza tym sake nie jest poddawane procesowi, jakim jest destylacja, a gdy fermentacja dobiegnie końca, przygotowany zaczyn zostaje jedynie wyciśnięty.

Czym więc jest zacier z ryżem stanowiący bazę pod wino lub bimber? I dlaczego jest to zacier, a nie nastaw? Otóż określenie zacier odnosi się do zacierania ziaren zbóż, w tym właśnie ziaren ryżu. Proces ten zachodzi przy użyciu enzymów scukrzających bądź w efekcie zacierania słodu. Enzym zwany amylazą rozkłada skrobię, czyli cukier złożony, zawarty w ziarnach zbóż na cukier prosty, który później stanowi pożywkę dla drożdży. Cukier prosty sprawia, że drożdże zaczynają się wstępnie rozmnażać i ryż rozpoczyna fermentację.

Destylaty zbożowe, w tym bimber ryżowy, są najbardziej przyjemne w smaku, ale często również otrzymany alkohol ma większe stężenie, niż np. wino lub bimber z owoców. Bimber ryżowy zwykle ma lekko słodki smak, jest „łatwy” do picia i bardzo ceniony wśród fanów mocnych napojów.

Proces pędzenia bimbru z ryżu

Przygotuj następujące składniki:

• 2 kg ryżu,
• 1,5 kg cukru,
• kwasek cytrynowy (10 gr),
• rozdrobnione rodzynki (200 gr),
• 50 g drożdży,
• 5l wody.

Kiedy mamy już niezbędny sprzęt i potrzebne składniki, to przechodzimy do przygotowania zacieru. Najpierw w innym naczyniu zróbmy zaczyn z drożdży i wody. W tym celu drożdże dokładnie mieszamy z lekko ciepłą lub chłodną wodą, dodając w niewielkiej ilości także cukier i mleko. Drożdży nie zalewamy wrzącą wodą, ponieważ bardzo wysoka temperatura wody „zabija” drożdże. Ryż należy wsypać do pojemnika, w którym będziemy gotować bimber. Sam ryż, bez wody, powinien wypełniać naczynie w 1/3 objętości. Pamiętaj o dokładnym wypłukaniu ryżu chłodną wodą przed umieszczeniem go w pojemniku – w tym celu ryż umieszczamy w czystym pojemniku, do którego wlewamy wodę i dokładnie płuczemy ryż. Następnie ryż trzeba zalać dość ciepłą, ale nie wrzącą wodą. Do powstałej mieszaniny dodajemy cukier (w naszym przypadku dodajemy całe 1,5 kg cukru), a na koniec także wcześniej przygotowany zaczyn z drożdży oraz kwasek cytrynowy i rozdrobnione rodzynki, jako pożywkę dla drożdży. Całość uzupełniamy chłodną wodą i lekko mieszamy, po czym trzeba odstawić zacier w spokojne miejsce i poczekać aż drożdże przestaną pracować i fermentacja się zakończy. Po mniej więcej trzech tygodniach fermentacji resztę cieczy zlewamy znad powstałego osadu. Ryż natomiast można wykorzystać do produkcji kolejnej partii bimbru, używając ponownie odpowiednią ilość wody, cukru i drożdży. Odlany zacier trzeba jeszcze pozostawić do wyklarowania. 

Teraz albo resztę cieczy zlewamy do butelek, jako gotowy już alkohol, albo poddajemy zacier dodatkowo procesowi destylacji. Bimber z ryżu to napój, który można pić już po upływie miesiąca od wyklarowania. Jednak to bimber ryżowy po destylacji uznawany jest za kwintesencję dobrego smaku. Zalecamy też, by napój przeszedł staranną destylację ze względu na fakt, że pozwala ona usunąć z bimbru drożdże i możliwe zanieczyszczenia powstałe po tylu tygodniach fermentacji.

Sposoby destylacji zacieru z ryżu

Gotowy zacier powinien zostać przepuszczony przez filtr w celu oczyszczenia. Najlepiej sprawdzi się tutaj sito, dzięki któremu usuniemy cząsteczki, mogące palić się podczas podgrzewania, gdy będziemy gotować nasz bimber z ryżu.

Umieszczamy otrzymany napój w innym naczyniu, po czym będziemy gotować zacier. Po zagotowaniu odstawiamy do ostygnięcia. Pierwszą destylację należy zakończyć, gdy temperatura wody spadnie poniżej 30 stopni. Następnie mierzymy moc zacieru i określamy ilość czystego alkoholu oraz cukru.

Produkt pierwszej destylacji zalewamy wrzącą wodą i destylujemy po raz drugi. Po tym etapie można przeprowadzić jeszcze jedną destylację, która całkowicie oczyści nasz bimber i usunie z niego szkodliwe składniki. Dzięki kilkukrotnej destylacji bimber nie będzie też śmierdział drożdżami. W ostatnim kroku bimber uzupełniamy chłodną wodą do uzyskania pożądanej mocy i przelewamy do butelek. Najlepiej jest odstawić trunek na co najmniej tydzień. Wówczas powinien już być wyczuwalny dość mocny smak alkoholu i delikatny słodki posmak cukru.